Niezastąpiony

Minęła kolejna sobota. Kolejny dzień bez niego. Bez najlepszego faceta na ziemi. Kiedy był przy mnie niczego do szczęścia nie potrzebowałam. 

On był moim szczęściem. 

Był księciem z bajki. 

Bohaterem w horrorze, 

w którym grałam główna role- ofiary. 

Moim rycerzem na brutalnej wojnie. 

Nigdy nie myślałam, że 

w tak krótkim czasie mozna kogoś pokochać. 

Tak, pokochać. 

Odbudował moje zakrwawione serce. 

Juz nie czerwono-biało-zielone. 

Odszedł. 

Odszedł jak każdy inny. 

Mimo obiecywania, że 

pozostanie na zawsze. 

Kiedy odszedł..

serce mnie nie bolało, 

gdyż ja mu oddałam swoje, 

a on swoje mi. 

Dzięki temu było mi lżej. 

Czułam pustkę, 

której nie odczuwałam 

nawet gdy go przy mnie nie było. 

Byłam samotna. 

Woda z mojego organizmu 

spłynęła po moich policzkach, 

a z nią czarne ślady mojego tuszu. 

Dla niego wszystko wygasło, 

jak zapałka, jak papieros. 

Dla mnie to pozostało do teraz. 

Nie istnieje juz. 

Odszedł. 

Z nim moje czerwono-biało-zielone serce. 

Nie żałuje niczego. 

Byłam szczęśliwa. 

Niezastąpiony.